Ida Auken'dan Dünya Ekonomik Forumu yıllık küresel gelecek konseyleri toplantısı öncesi ilginç bir paylaşım
2030 yılına hoş geldiniz. Şehrimize hoş geldiniz - yoksa "şehrimiz" mi demeliyim? Hiçbir şeye sahip değilim. Bir arabam yok, evim yok hatta herhangi bir aletim veya elbisem bile yok.
Size garip gelebilir ama bu şehirde bizim için çok mantıklı. Ürün olarak gördüğünüz her şey artık bir hizmete dönüştü. Günlük hayatımızda ulaşım, konaklama, yemek ve ihtiyaç duyduğumuz her şeye erişimimiz var. Tüm bunlar birer birer özgürleşti, bu yüzden fazla sahiplenmemiz bir anlam ifade etmiyordu.
İlk akla gelen iletişim araçları bile dijitalleşti ve herkese ücretsiz hale geldi. Sonra, temiz enerji özgürleştiğinde işler hızla hareket etmeye başladı. Ulaşım fiyatı önemli ölçüde düştü. Artık arabalara sahip olmak bizim için bir anlam ifade etmiyordu, çünkü dakikalar içinde daha uzun yolculuklar için sürücüsüz bir araç veya uçan bir araba arayabilirdik. Toplu taşıma araçtan daha kolay, daha hızlı ve daha rahat hale geldiğinde kendimizi çok daha organize ve koordineli bir şekilde taşımaya başladık. Artık yanmalı motorların neden olduğu hava kirliliğinden bahsetmiyorum bile, tıkanıklığı ve trafik sıkışıklığını kabul ettiğimize inanamıyorum. Ne düşünüyorduk ne oldu?
Bazen arkadaşlarımı görmeye gittiğimde bisikletimi kullanıyorum. Egzersizden ve gezintiden zevk alıyorum. Ruhun yolculuğa uzun çıkmasını sağlıyor. Bazı şeylerin heyecanını hiç kaybetmemiş görünmesi tuhaf: yürümek, bisiklete binmek, yemek yapmak, çizmek ve bitki yetiştirmek. Mükemmel bir anlam ifade ediyor ve bize kültürümüzün doğa ile yakın bir ilişkiden nasıl ortaya çıktığını hatırlatıyor.
Şehrimizde kira ödemiyoruz çünkü ihtiyacımız olmadığında başka biri boş alanımızı kullanıyor. Oturma odam ben yokken iş toplantıları için kullanılıyor.
Arada bir kendime yemek yapmayı seçeceğim. Kolay - gerekli mutfak malzemeleri dakikalar içinde kapıma teslim ediliyor. Ulaşım serbest hale geldiğinden beri, tüm bunları evimize doldurmayı bıraktık. Neden bir makarna makinesi ve bir krep pişiriciyi dolaplarımıza tıkıştıralım? İhtiyacımız olduğunda onları sipariş edebiliriz.
Bu aynı zamanda döngüsel ekonominin atılımını da kolaylaştırdı. Ürünler hizmete dönüştürüldüğünde, ömrü kısa olan şeylere kimse ilgi duymaz. Her şey dayanıklılık, onarılabilirlik ve geri dönüştürülebilirlik için tasarlanmıştır. Malzemeler ekonomimizde daha hızlı akıyor ve yeni ürünlere kolaylıkla dönüştürülebiliyor. Yalnızca temiz enerji ve temiz üretim yöntemleri kullandığımız için çevre sorunları çok uzak görünüyor. Hava temiz, su temiz ve hiç kimse doğanın korunan alanlarına dokunmaya cesaret edemez çünkü bunlar bizim refahımız için çok değerli. Şehirlerde bol miktarda yeşil alan ve her yerde bitki ve ağaç var. Geçmişte neden tüm boş yerleri betonla doldurduğumuzu hala anlamıyorum.
Alışveriş yapmak mı? Bunun ne olduğunu gerçekten hatırlayamıyorum. Çoğumuz için, kullanılacak şeyleri seçmeye dönüştü. Bazen bunu eğlenceli buluyorum ve bazen algoritmanın benim için yapmasını istiyorum. Zevkimi şimdiye kadar benden daha iyi biliyor.
Yapay zeka ve robotlar işimizin çoğunu devraldığında, birden iyi yemek yemek, iyi uyumak ve diğer insanlarla zaman geçirmek için zamanımız oldu. Yaptığımız iş her an yapılabildiğinden, yoğun saat kavramı artık anlam ifade etmiyor. Artık işe yarayıp yaramayacağımı gerçekten bilmiyorum. Daha çok düşünme zamanı, yaratma zamanı ve geliştirme zamanı gibidir.
Bir süre her şey eğlenceye dönüştü ve insanlar zor konularla uğraşmak istemediler. Tüm bu yeni teknolojileri zaman öldürmekten daha iyi amaçlarla nasıl kullanacağımızı ancak son dakikada öğrendik.
Benim en büyük endişem şehrimizde yaşamayan tüm insanlardır. Yolda kaybettiklerimiz. Çok fazla olduğuna karar verenler, tüm bu teknoloji. Robotlar ve yapay zeka, işimizin büyük bir kısmını devraldığında, kendini eskimiş ve işe yaramaz hissedenler şu aralar şehrin dışında farklı hayatlar yaşıyorlar. Bazıları kendi kendine yeten küçük topluluklar oluşturdu. Bazıları ise 19. yüzyıldan kalma küçük köylerdeki boş ve terk edilmiş evlerde kaldı.
Arada bir, gerçek mahremiyetim olmadığı gerçeğinden rahatsız oluyorum. Hiçbir yere gidemem ve kayıt olamıyorum. Bir yerlerde yaptığım, düşündüğüm ve hayal ettiğim her şeyin kaydedildiğini biliyorum. Umarım kimse bunu bana karşı kullanmaz.
Sonuç olarak, bu iyi bir hayat. Aynı büyüme modeliyle devam edemeyecek kadar netleşen, gittiğimiz yoldan çok daha iyi. Tüm bu korkunç şeyleri yaşadık: yaşam tarzı hastalıkları, iklim değişikliği, mülteci krizi, çevresel bozulma, tamamen kalabalık şehirler, su kirliliği, hava kirliliği, sosyal huzursuzluk ve işsizlik. İşleri farklı şekilde yapabileceğimizi fark etmeden önce çok fazla insanı kaybettik.
Bu içerik, Dünya Ekonomik Forumu Yıllık Küresel Gelecek Konseyleri Toplantısı öncesinde yazılmıştır. Ida Auken, Genç Küresel Lider ve Dünya Ekonomik Forumu Kentler ve Kentleşme Küresel Gelecek Konseyi Üyesidir.
Comments